خب ، یه وختایی ما در اوج ده دوازده سالگی بودیم ،در این برهه مردانی وجود داشتن معروف به " بچه باز " که کابوس بچه قشنگای اون روزا بودن و محل شکارشان اکثرا" روبروی مدارس غیرانتفاعی پسرانه بود که مهم ترین مرحله مخ زنی یک بچه باز پرسیدن سؤال معروف ; عمو کلاس چندی ؟ بود یعنی پرسیدن این سؤوال همانا و به سیخ کشیده شدن ماتحت بچه قشنگ همانا، مام گوشامون برا جلوگیری از پرسیده شدن این سؤال خبیث کشیده شده بود و هرجا تو جمعی حرف از مقطع تحصیل میشد بند شلوار را سفت کرده و الفرار ، شاید خیلیا اینو درک نکنن ولی به سلامت رد کردن ماتحت مبارک از دوران حکومت بچه بازان یکی از افتخارات دوران نوجوانی مان می باشد البت مالی هم نبودیم